De kerk heeft vele vrijwilligers en ambtsdragers. We kennen de ouderling, de diaken en de predikant. Kerkrentmeesters zijn ook ouderlingen maar met een speciale taak. Kerkrentmeesters beheren de gebouwen en de gelden die binnenkomen. Ze zijn dus verantwoordelijk voor het onderhoud van de materiële infrastructuur van de kerk en het onderhoud daarvan. 

Hoewel de kerk geen wereldse financiële doelen nastreeft, was vanouds geld wel altijd ook belangrijk. Al in Johannes 12:6 en 13:29 horen we dat de discipelen rond Jezus een kas hadden waar Judas het beheer over had. Geld is dus verraderlijk maar toch nodig. Uit Handelingen 2:45 begrijpen we dat de eerste christenen hun bezittingen deelden met de behoeftigen (dit is tegenwoordig de diaconale taak van de kerk). Uit Paulus’ brief aan de Romeinen (15:28) blijkt dat geld vanuit rijke christelijke gemeenschappen naar Jeruzalem werd gestuurd. Paulus moest daar zelf zorg voor dragen. 

Kerkrentmeesters doen in zekere zin hetzelfde. Het geld dat bij de kerk binnenkomt goed beheren. Als kerkrentmeesters vaak zuinig kijken en op de penning lijken te zijn, moet u maar denken aan wat een voormalige kerkrentmeester altijd zei: ‘Het is geld van de kerkelijke gemeente, niet ons eigen geld, dus moeten we er heel secuur mee omspringen’.